Blog firmowy
Siła nacisku prasy krawędziowej – od czego zależy? Dobór nacisku
Prasa krawędziowa CNC to jedna z podstawowych maszyn, wykorzystywanych do prowadzenia obróbki plastycznej w zakładach na całym świecie. Ogromna siła nacisku, połączona z wysoką precyzją zapewnianą przez systemy CNC sprawia, że prasy krawędziowe są w stanie wykonywać złożone gięcia przy zachowaniu wysokiej powtarzalności. Możliwość programowania urządzeń powoduje, że sposób działania jest dopasowany z myślą o aktualnie obrabianym elemencie. W jaki sposób dobierany jest nacisk prasy krawędziowej?
Siła nacisku prasy krawędziowej to jeden z najważniejszych atrybutów urządzenia, który określa jego przydatność podczas obróbki materiału. Im większa siła nacisku – wyrażana w tonach – tym grubsza część może zostać poddana bezpiecznej obróbce. Należy przy tym pamiętać, że próba przeprowadzenia gięcia elementu na prasie o niewystarczającej sile nacisku doprowadzi do uszkodzenia lub zniszczenia stempli, matryc oraz samej prasy. Z drugiej strony dobór zbyt dużej siły nacisku w stosunku do delikatniejszych części może doprowadzić do kosztownych strat. W tym wypadku na szwank narażone są stemple, matryce oraz aktualnie obrabiana część.
Oprócz siły nacisku na cykl pracy wpływa również maksymalna długość gięcia – wyrażana w milimetrach – wielkość prześwitu oraz skok belki gnącej, co pozwala określić rozmiary obrabianego elementu. Równie ważna jest ilość osi, które są obsługiwane przez prasę, co wpływa na zakres ruchów oraz sposób prowadzenia gięcia.
Dobór siły nacisku jest ściśle powiązany z grubością oraz twardością materiału, a także życzeniami klienta w kwestii obróbki elementu. Do uzyskania skutecznego i bezpiecznego gięcia niezbędne jest wykorzystanie matrycy o określonej szerokości wyjęcia oraz zaprogramowanie prasy krawędziowej w taki sposób, aby wywierała ona nacisk o optymalnej wartości.
Najlepszą pomocą podczas określania siły nacisku jest posłużenie się tabelą doboru sił dla prasy krawędziowej. Na podstawie takich czynników jak grubość blachy, wytrzymałość na rozciąganie materiału, promień wewnętrzny giętego elementu, minimalna długość zaginanego ramienia oraz szerokość wyjęcia matrycy można precyzyjnie określić potrzebną siłę nacisku na odcinku jednego metra. W przypadku zwijania oraz spłaszczania blach należy zastosować odmienną tabelę, gdyż podczas wykonywania tego typu obróbki należy przyłożyć większą siłę niż podczas gięcia swobodnego. Przykładowo, podczas obróbki blachy o grubości 2 milimetrów i odporności na rozciąganie wynoszącej 70 kg/mm2 potrzeba maksymalnej siły nacisku rzędu 39 ton na metr, gdy do wykonania zawijania i spłaszczania tego samego materiału potrzeba od 90 do 120 ton nacisku.
Przeczytaj także: Obróbka CNC. Na czym polega?
Jakie parametry wpływają na gięcie materiału?
Siła nacisku prasy krawędziowej to jeden z najważniejszych atrybutów urządzenia, który określa jego przydatność podczas obróbki materiału. Im większa siła nacisku – wyrażana w tonach – tym grubsza część może zostać poddana bezpiecznej obróbce. Należy przy tym pamiętać, że próba przeprowadzenia gięcia elementu na prasie o niewystarczającej sile nacisku doprowadzi do uszkodzenia lub zniszczenia stempli, matryc oraz samej prasy. Z drugiej strony dobór zbyt dużej siły nacisku w stosunku do delikatniejszych części może doprowadzić do kosztownych strat. W tym wypadku na szwank narażone są stemple, matryce oraz aktualnie obrabiana część.
Oprócz siły nacisku na cykl pracy wpływa również maksymalna długość gięcia – wyrażana w milimetrach – wielkość prześwitu oraz skok belki gnącej, co pozwala określić rozmiary obrabianego elementu. Równie ważna jest ilość osi, które są obsługiwane przez prasę, co wpływa na zakres ruchów oraz sposób prowadzenia gięcia.
Poza atrybutami samej maszyny ważny jest również sposób obrabiania elementu. W tej kategorii możemy wyróżnić trzy sposoby:
- gięcie swobodne (w powietrzu) – to najprostsza i najczęściej stosowana metoda w przypadku pras krawędziowych. Obrabiana blacha styka się z krawędzią stempla oraz w dwóch miejscach z matrycą, a kąt gięcia kontrolowany jest poprzez głębokość wejścia stempla w matrycę. Podczas obróbki tego typu nie ma konieczności zastosowania tak dużej siły nacisku, jak gięcie na dobijanie, co pozwala również zastosować narzędzia o mniejszej wytrzymałości. Ze względu na trudny początkowy etap obróbki, niezwykle ważne jest zachowanie wysokiej dokładności podczas przekraczania granicy sprężystości materiału. Z tego powodu niezbędne jest wykorzystanie precyzji oferowanej przez maszyny CNC;
- gięcie na dobijanie – w tym wypadku stempel całkowicie dobija obrabianą blachę do matrycy w celu uzyskania dokładnego gięcia oraz zminimalizowania sprężystości powrotnej. Tego typu gięcie jest najczęściej stosowane do osiągnięcia kąta wynoszącego 90°, jednakże wymaga ono większej siły nacisku oraz zastosowania narzędzi hartowanych na wskroś o podwyższonej wytrzymałości;
- zawijanie oraz zagniatanie – obróbka tego typu pozwala nadać cienkim blachom większą sztywność, chroni krawędzie oraz eliminuje ostre fragmenty. Aby zawinąć lub zagnieść blachę, należy przeprowadzić dwuetapowe gięcie, wymagające zastosowania specjalnych stempli oraz prasy o dużym nacisku.
Od czego zależy siła nacisku prasy krawędziowej?
Dobór siły nacisku jest ściśle powiązany z grubością oraz twardością materiału, a także życzeniami klienta w kwestii obróbki elementu. Do uzyskania skutecznego i bezpiecznego gięcia niezbędne jest wykorzystanie matrycy o określonej szerokości wyjęcia oraz zaprogramowanie prasy krawędziowej w taki sposób, aby wywierała ona nacisk o optymalnej wartości.
Najlepszą pomocą podczas określania siły nacisku jest posłużenie się tabelą doboru sił dla prasy krawędziowej. Na podstawie takich czynników jak grubość blachy, wytrzymałość na rozciąganie materiału, promień wewnętrzny giętego elementu, minimalna długość zaginanego ramienia oraz szerokość wyjęcia matrycy można precyzyjnie określić potrzebną siłę nacisku na odcinku jednego metra. W przypadku zwijania oraz spłaszczania blach należy zastosować odmienną tabelę, gdyż podczas wykonywania tego typu obróbki należy przyłożyć większą siłę niż podczas gięcia swobodnego. Przykładowo, podczas obróbki blachy o grubości 2 milimetrów i odporności na rozciąganie wynoszącej 70 kg/mm2 potrzeba maksymalnej siły nacisku rzędu 39 ton na metr, gdy do wykonania zawijania i spłaszczania tego samego materiału potrzeba od 90 do 120 ton nacisku.
Przeczytaj także: Obróbka CNC. Na czym polega?